Sergiusz Mikulicz

---

Życiorys

Sergiusz Mikulicz rozpoczął swoją karierę zawodową jako woźny, jednak jego ambicje szybko zaprowadziły go na ścieżkę naukową. W latach 1952–1956 odbywał studia w Szkole Głównej Służby Zagranicznej, gdzie zgłębiał tajniki dyplomacji i stosunków międzynarodowych. W 1963 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, pisząc dysertację pod okiem Henryka Batowskiego. Swoje kompetencje naukowe rozwijał dalej, habilitując się w 1979 roku w tej samej instytucji.

Podczas swoich studiów aktywnie angażował się w działalność międzynarodową, pełniąc funkcję członka polskich misji w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei (1953–1954) oraz w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Kambodży (1954–1955). Jego profesjonalna ścieżka prowadziła przez różne stanowiska w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz na placówkach zagranicznych. W 1979 roku zasłużył się jako pierwszy polski ambasador w Kambodży po upadku reżimu Pol Pota, gdzie skupił się na odbudowie placówki dyplomatycznej, zdobywając niezbędny sprzęt i meble, a nawet wyruszając po artykuły spożywcze do Wietnamu.

Po zakończeniu misji dyplomatycznej, przez dwie dekady, pełnił funkcję dyrektora Departamentu Współpracy z Zagranicą Polskiego Radia i Telewizji, co pozwoliło mu na dalsze rozwijanie umiejętności w zakresie komunikacji i mediów. Wśród jego osiągnięć naukowych można wymienić znaczące prace, takie jak artykuł „Wpływ dyplomacji sanacyjnej na obalenie Titulescu” oraz książki „Od Genui do Rapallo”, „Prometeizm w polityce II Rzeczypospolitej”, „Kłajpeda w polityce europejskiej 1918–1939”. Oprócz tego, pisał analizy dla Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy, odnajdując konkretne powiązania z polską polityką wschodnią.

W wolnym czasie Mikulicz pasjonuje się koniarstwem oraz myślistwem, co spotyka się z jego zainteresowaniami przyrodniczymi. Jako honorowy członek oraz wiceprezes Polskiego Klubu Safari, aktywnie uczestniczy w życiu klubu. Po 1991 roku pracował w międzynarodowych firmach w takich krajach jak Szwecja, Niemcy i Japonia, gdzie zajmował stanowiska dyrektorskie lub doradcze. Jego zainteresowania nie ograniczają się jedynie do działalności zawodowej – w 2001 roku odkrył polski cmentarz w Tengeru w Tanzanii.

Sergiusz Mikulicz był synem Aleksandra, a w jego życiu osobistym szczególne miejsce zajmowała żona, Krystyna Jamroz, znana śpiewaczka operowa, która zmarła w 1986 roku.

Publikacje książkowe

Oto zestawienie publikacji książkowych autorstwa Sergiusza Mikulicza, które ukazują szeroki zakres jego zainteresowań oraz wkład w polską literaturę i historiografię:

• Sergiusz Mikulicz: Od Genui do Rapallo. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 357. OCLC 69309066,
• Sergiusz Mikulicz: Prometeizm w polityce II Rzeczypospolitej. Warszawa: Książka i Wiedza, 1971, s. 313. OCLC 69320834,
• Sergiusz Mikulicz: Kłajpeda w polityce europejskiej: 1918–1939. Warszawa: Książka i Wiedza, 1976, s. 351. OCLC 830596239,
• Sergiusz Mikulicz: Katalog mikrofilmów i fotokopii poloniców z archiwów zagranicznych. Z. 6. Warszawa: NDAP, 1987, s. 104. OCLC 833968258,
• Sergiusz Mikulicz: Wspomnienia z Kambodży: tuż po Pol Pocie…. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2007, s. 118. ISBN 978-83-7441-621-4,
• Sergiusz Mikulicz: Nigdy nie jest za późno… i inne opowiadania. Toruń: Marszałek Development & Press, 2020, s. 134. ISBN 978-83-955307-5-3.

Każda z tych książek wnosi istotny wkład oraz stanowi wartościowe źródło wiedzy w swoich dziedzinach.

---

Oceń: Sergiusz Mikulicz

---