Marian Kowalczyk (inżynier)


Marian Kowalczyk, urodzony 4 lipca 1935 roku we Wrześni, to postać, która na zawsze wpisała się w historię polskiej nauki. Zmarł 23 marca 2002 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie trwały ślad w dziedzinie inżynierii.

Jako profesor, Kowalczyk specjalizował się w budowie i eksploatacji maszyn, a jego wiedza oraz doświadczenie były niezwykle cenione w środowisku akademickim. Był także aktywnym członkiem renomowanej organizacji SAE International, co potwierdza jego znaczący wkład w rozwój inżynierii w Polsce i za granicą.

Życiorys

Marian Kowalczyk był synem Bronisława, nauczyciela, oraz Zofii Siemiątkowskiej. Ukończył maturę w 1953 roku w liceum we Wrześni, a następnie kontynuował swoją edukację na Politechnice Poznańskiej, gdzie zdobył tytuł magistra inżyniera mechanika.

W 1958 roku rozpoczął pracę zawodową w Zakładach Przemysłu Metalowego H. Cegielski w Poznaniu, jednak szybko wrócił na Politechnikę, gdzie z sukcesem przeszedł przez wszystkie etapy kariery akademickiej. Jego specjalizacja obejmowała procesy cieplne silników wysokoprężnych, w dziedzinie której uzyskał habilitację, a później tytuł naukowy profesora.

Marian Kowalczyk był autorem aż 180 opracowań naukowych oraz wielu patentów. Brał aktywny udział w krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych, a także pełnił różnorodne funkcje naukowe i organizacyjne w Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów, jak również w Instytucie Silników Spalinowych i Podstaw Konstrukcji Maszyn. Angażował się również w działalność Oddziałów Poznańskiego oraz Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk, jak i Polskiego Instytutu Spalania.

Był członkiem amerykańskiego stowarzyszenia SAE International. Zmarł 23 marca 2002 roku w Poznaniu, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu, w polu 49, rząd A5, miejsce 23.

Przypisy

  1. Marian Kowalczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 10.01.2016 r.]

Oceń: Marian Kowalczyk (inżynier)

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:7