Felicjan Maryński był interesującą postacią historyczną, która urodziła się 27 maja 1892 roku we Wrześni. Jego życie, choć krótkie, miało znaczący wpływ na historię II Rzeczypospolitej. Zmarł 19 maja 1920 roku w Lipsku nad Berezyną, co czyni go ważnym symbolem tamtego okresu.
W trakcie swojego życia służył jako kapitan w Wojsku Polskim, a jego odwaga oraz poświęcenie w trakcie służby zostały docenione, gdyż otrzymał Order Virtuti Militari, najwyższe polskie odznaczenie wojskowe, przyznawane za męstwo na polu bitwy. Maryński jest jednym z wielu bohaterów, którzy walczyli o niepodległość Polski, a jego historia zasługuje na pamięć i refleksję.
Życiorys
Felicjan Maryński przyszedł na świat w rodzinie Leopolda, który trudnił się handlem, oraz Juliany z domu Janickiej. Już podczas nauki w gimnazjum zaangażował się w działalność tajnych organizacji, które w tamtych czasach miały na celu walkę o niepodległość Polski.
Po zakończeniu edukacji, kontynuował swoją akademicką karierę w Monachium, co sprawiło, że zyskał szersze horyzonty oraz wiedzę, która miała mu służyć w przyszłości. W latach 1914–1918 wstąpił do armii Cesarstwa Niemieckiego, gdzie szybko awansował na stopień podporucznika. W listopadzie 1918 roku, tuż po wojnie, włączył się w działania Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego.
Maryński był również aktywnym uczestnikiem powstania wielkopolskiego, gdzie odegrał kluczową rolę w organizacji oddziałów piechoty w Poznaniu. W czasie walk pod Szubinem oraz Zbąszyniem zasłużył się odwagą, co zostało uhonorowane Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. To odznaczenie zostało potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego, marszałka Józefa Piłsudskiego, z dnia 3 lutego 1922 roku, który ukazał się w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych.
W jego karierze zbrojnej miała również miejsce odzyskanie Lwowa, co przyczyniło się do jego awansu na stopień porucznika. Wkrótce po tym brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie pełnił funkcję dowódcy I batalionu 67 pułku piechoty. W międzyczasie awansował do stopnia kapitana. Niestety, 19 maja 1920 roku doznał ciężkich ran pod Lipskiem nad Berezyną, a w obawie przed dostaniem się w ręce radzieckie, podjął tragiczna decyzję o samobójstwie.
Za swoje zasługi w walce o niepodległość Polski, został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego MościckiegoKrzyżem Niepodległości z Mieczami na mocy zarządzenia z dnia 20 lipca 1932 roku.
Ordery i odznaczenia
Felicjan Maryński został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, co świadczy o jego odwadze i poświęceniu. Oto lista jego najważniejszych odznaczeń:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Nr 4766,
- Krzyż Walecznych,
- Krzyż Niepodległości z Mieczami.
Przypisy
- a b Polak (red.) 1991, s. 94.
- Konieczny 1929, s. 26.
- a b Dziennik Personalny MSWojsk, Nr 2 z 18.02.1922 r., s. 102.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Zefiryn Machalla | Józef Matecki (pułkownik) | Friedrich-Wilhelm Bock | Władysław Kaliszewski | Aleksander Kurowski | Szczepan Przybylski | Aleksander Tomaszewski (1891–1970)Oceń: Felicjan Maryński